ºÁü¸¢Õ¾ þÄ츢Âò¾¢ø

¾Á¢ú¡ü¸û

À¸Åü¸£¨¾ - þÂø 1

¦ºöÔû 1: 

      Á¡Á¸¡ = ±ý Á¸¡÷, ±ý À¢û¨Ç¸û, ±ý Áì¸û. Á¡ ±ýÀ¾üÌ ±ÉÐ ±ýÚ ¦À¡Õû. «Ð ¿¡ý ±ýÛõ ¦º¡ø ÅÎÌ ¦Á¡Æ¢Â¡¸¢Â ¦¾ÖíÌ ¦Á¡Æ¢Â¢ø ¸¨¼ì ̨ÈóÐ ¿¡ ±ýÚ ÅÆí̸¢ýÈ ÅÊÅò¾¢Ä¢ÕóÐ ÅóÐûÇÐ.

     Á¸Ã µ¨º ɸà µ¨ºÂ¡¸ò ¾¢Ã¢Ò¦ÀÚõ þÉ×È× º¡÷ó¾ ¾¢Ã¢Ò¾¡ý, ¿¡ > Á¡ ±ýÚ ¾¢Ã¢Ò¦ÀÚõ ÅÆìÌõ ±ýÈÈ¢¸. ¿¡ý > ¿¡ > Á¡ ±ýÚ ÅÎÌ ¬¸¢Â ¦¾ÖíÌ ¦Á¡Æ¢Â¢ø ²üÀðÎ þÕóÐûÇ ¾¢Ã¢Ò ¿¢¨Ä¢ĢÕóÐ; §ÁÖõ ¾¢Ã¢Ò¦ÀüÈ ÅÊŧÁ ‘§Á’ ±ýÀÐÁ¡Ìõ.

      ¬¸, ¿¡ý > ¿¡ > Á¡ > §Á ±Éò ¾¢Ã¢Ò ¦¸¡ñÎûÇÐ. §Á ±ýÀÐ ÅÎÌìÌõ §Á§Ä þÕóÐûÇ ÅÎÌ ¬¸¢Â À¢Ã¡¸¢Õ¾ ¦Á¡Æ¢Â¢Öõ þÕ츢ýÈÐ. À¢Ã¡¸¢Õ¾òÐû «¼í¸¢ÔûÇ ÝçºÉ¢ ±ýÛõ ¦Á¡Æ¢Â¢É¢ýÚõ ¸¢¨ÇòÐûÇ þ󾢦Á¡Æ¢Â¢Öõ þó¾ ‘§Á’ þÕ츢ýÈÐ.

‘ˆ»¡¿¢ Ð ¬ò¨ÁÅ §Á Á¾õ’ - ¸£¨¾ 7:16. þ¾ý ¦À¡Õû:- »¡É¢Â¡ÉÅý ¿¡§É ±ýÀÐ ±ý ¦¸¡û¨¸(Á¾õ). [ ‘§Á Á¾õ’ = ±ý ¦¸¡û¨¸]

þ¾üÌ ´ò¾¿¢¨Ä¢ø, ‘¿£÷’ ±ýÛõ ÓýÉ¢¨Ä ÌÈ¢ò¾ ¾Á¢ú¡ø, ¦¾Öí¸¢ø Á£÷ > Á£Õ ±ýÚ ¾¢Ã¢óÐûǨ¾Ôõ ´ôÀ¢ðÎ §¿¡ì̸.

      «ÎòÐ, Á¸ý, Á¸û, Áì¸û ±ýÀÅüÈ¢ý Å⨺¢ø ÅÕÅÐ, ‘Á¸¡÷’ ±ý¸¢ýÈ ¾Á¢ú¡ø. þ¾ý ¸¨¼º¢Â¢ø ¿¢ýÈ Ã¸Ã ´üÚ(÷) ¿£í¸ô¦ÀüÈ ¿¢¨Ä¢ø, ‘Á¸¡’ ±ýÈ ÅÊÅ¢§Ä þÐ ºÁü¸¢Õ¾ò¾¢ø ±Îò¾¡Çô¦ÀüÚûÇÐ.

ÅÎÌ ±ýÛõ ¦¾Öí̾¡ý ¾Á¢Æ¢ý Á¢¸ò ¾¢Ã¢óРŢð¼ Ó¾ø ¾¢Ã¢ÒÅÊÅõ. ¾Á¢Æ¸òÐìÌ Å¼ì§¸Â¢Õó¾ ¿¢ÄôÀÃôÀ¢ø ²üÀð¼ ¾¢Ã¢Ò¦Á¡Æ¢ ÅÆìÌ ±ýÀ¾É¡ø, «Ð ÅÎÌ ±ÉôÀð¼Ð.

¦¿Îí¸¡Äõ «·¦¾¡Õ ¾¢Ã¢Ò ÅÆìÌ ¦Á¡Æ¢Â¡¸ þÕóÐ; À¢ýɧà ºÁü¸¢Õ¾ ¦Á¡Æ¢Â¢ý ÜðÎÈÅ¡ø ¾É¢Â¡¸ ±ØòÐõ þÄ츽Óõ ÅÌòÐì ¦¸¡ñÎ; ¦¾ÖíÌ ±ý¦È¡Õ ¾É¢¦Á¡Æ¢Â¡¸ô À¢Ã¢óÐ ¿¢ü¸¢ýÈÐ. «¾ý ż¸¢¨Ç ÅÆìÌô À¢ýÉ÷ À¢Ã¡¸¢Õ¾õ ±Éô ¦ÀÂ÷Á¡È¢ Åó¾Ð.

      ±É§Å¾¡ý, º¡¾Å¡¸É «ÃÍ Å¢Çí¸¢Â ¸¡Äò¾¢ø, «Å÷¸û ¦ÅǢ¢𼠿¡½Âò¾¢ý ´ÕÀì¸ò¾¢ø ¾Á¢Æ¢Öõ ÁÚÀì¸ò¾¢ø À¢Ã¡¸¢Õ¾ò¾¢Öõ À¾¢òÐûÇÉ÷. Åθ¢ý º¢øĨÈî º¢¾ÈÄ¢ôÒ¸§Ç ¦¾ÖíÌ À¢Ã¡¸¢Õ¾í¸û ±ý¸.

      ÅÎÌìÌ §¿÷ż째 Å¢Çí¸¢Â ´Ã¢º¡ ±ýÛõ ´ð¼Ã¿¡Î ¦¸¡ñÊÕó¾ ¦Á¡Æ¢ÅÆìÌõ ´ÕŨ¸ Åθ¦Á¡Æ¢ ÅÆ째. «¾¢Ä¢ÕóÐ ¾¢Ã¢óÐ ¯Õô¦ÀüÈ ¦Á¡Æ¢¾¡ý º¢í¸Çõ.

¦ºöÔû 10

¯î¨º     = ¯Ãì¸; ¯îºÁ¡É (´Ä¢ôÒ), ¯îºÓüÈ.

„íì¸õ    = ºí¸õ(¦Àâ ºíÌ).

¦ºöÔû 20

     «¾ = «¾ýÀ¢ý;

þ¾õ = þó¾; þùÅ¡Ú, þùÅ¡È¡¸.

¦ºöÔû 24

     ²Åõ = þùÅ¡Ú: þù > þù§Å ±Ûõ ¾Á¢ú ÅÆ측ڸǢý ÅÆ¢º¡÷ó¾ µ÷ þÈóÐÀð¼ Àñ¨¼ ÅÆìÌ¡ø þùÅõ > þÅõ > ±Åõ > ²Åõ ±Éò ¾¢Ã¢óРż¦Á¡Æ¢Â¢ü தí¸¢ÔûÇÐ.

¦ºöÔû 25

þ¾¢ = þùÅ¡Ú.

¦ºöÔû 28 & 29

     Àâ = Á¢¸. ÀÕ¨Áì ¸Õò¾¢Ä¢ÕòÐ Á¢Ì¾¢ì¸ÕòÐ §¾¡ýÈ¢ÔûÇÐ ¦Á¡Æ¢Â¢Âø ¦ºö¾¢. ‘ÀÕ’ ±ýÛõ «Êî ¦º¡øĢĢÕóÐ ¾¢Ã¢ó¾ ÅʧŠ‘Àâ’ ±ýÀÐÁ¡Ìõ.

     ‘«òÐ’ ±ýÛõ ÀÕ¨Áì ¸ÕòÐûÇ «Ê¡ø ¦¾¡ÌôÒüÚ ‘«Ð’ ±ýÈ¡É ÅÊŢĢÕóÐ; ‘þ’ ±Ûõ ¦º¡øÄ£Ú §º÷óÐ ‘«¾¢’ ±ý¦È¡Õ ÅÊÅõ ÒÈôÀðÎûǨ¾ô §À¡Ä, ‘ÀÕ’ ±ýÀ¾¢Ä¢ÕóÐ ‘Àâ’ ±ýÛõ ÅÊÅÓõ ÒÈôÀðÎûÇÐ. «¾¨É, Óý¦É¡ð¼¡¸ ¨ÅòÐì ¸£¨¾Â¢ý 28, 29¬õ ¦ºöÔû¸Ç¢ø ¬ðº¢ÔñÎ.

      ¦ºöÔû 28þø ‘Àâ͉¾¢(Á¢¸ ¯Ä÷¸¢ÈÐ)’ ±É×õ 29þø ‘À⾋§¾(Á¢¸ ±Ã¢¸¢ÈÐ)’ ±É×õ ÅóÐûÇÐ. ¦¿ÕôÒ ‘¾¢Ì¾¢Ì’ ±É ±Ã¢ÅÐõ ‘¾¸¾¸’ ±É ±Ã¢óÐ Á¢Ç¢÷ÅÐõ ¾Á¢Æ¢Âø ÅÆìÌ.

     ‘¾Ì’ ±ýÛõ ±Ã¢¾ø Å¢¨Éì¸ÕòÐ ÅÊŢĢÕóÐ; ¾¡Ì + «õ > ¾¡¸õ ±ýÛõ ¦ÅôÀ Á¢Ì¾¢Â¢É¡ø ¿£ÃÇ× Ì¨ÈóÐÀðÎô§À¡ö ²üÀÎõ ¿£÷Å¢¼¡öìÌõ ¦ÀÂ÷ ²üÀðÎûÇÐ.

      ¾¸¢ò¾ø, ¾¸Éõ ±ýÀ¨Å à ¾Á¢ú¡ü¸û. ¾Ì ±ýÛõ ÅÊŢĢÕó§¾ ¾‹ ±ýÛõ ż¦Á¡Æ¢ ÅÊ×õ ¸¢¨ÇòÐûÇÐ. «§¾§À¡ø ’சு‰’ ±ýÀÐ×õ Íû ±ýÛõ ±Ã¢¾ü ¸ÕòÐÅÆ¢ô À¢ÈóÐûÇ Å¼¦Á¡Æ¢î ¦º¡øÄ¡¸ ¯ûÇÐ.

     ¯û > ¯ûÌ; ¦Åû > ¦ÅûÌ ±ýÀÐ §À¡Ä, Íû > ÍûÌ ±ýÀ¾üÌ ¯û¦Ç¡ÎíÌ, ¸¡öóÐ ÍÕíÌ ±ýÀÐ ¦À¡Õû. «¾É¡ø¾¡ý, ¿£÷ÅüÈ¢ì ¸¡öóÐûÇ þﺢìÌî ÍìÌ ±ýÚ ¦ÀÂ÷ ÅóÐûÇÐ. Íû + Ì > ÍðÌ > ÍìÌ ±ýÀÐ þ¾ý À¢ÈôÀ¢Âø ÅÃÄ¡Ú. ±É§Å, Íû > ͉ ±ýÚ ¾¢Ã¢óÐûÇÐ ÅÃÄ¡Ú.

ஆ -  ஈ  -  ஏ -  ஓ  எனும்

முன்னிலை விளிச்சொற்கள்!

            தாயே, கடவுளே, அரசே, மகளே, குருவே, ... என வரும் சொற்களில் ஈற்றில் உள்ள ஏகாரம் விளிப்பு நிலையைக் காட்டுகிறது. இந்த ஏகாரம் வடமொழியிலும் அப்படியே பயில்கிறது.

      பதையே (பதியே), குரவே (குருவே), துர்க்கே, ¸í§¸ ... போன்றவை இதற்கு நல்ல எடுத்துக்காட்டுகள். பின்வரும் திரிபுராதாபின்யுபநிஷத் உரைச்செய்யுட் பகுதியைக் காண்க:

      ...   ...   ...   ...

        பில்வபத்ரார்ச்சிதே தேவி துர்க்கே(அ)ஹம் சரணம் கத:

இதில் வந்துள்ள ஏகாரம் விளிச்சொல். ஏகாரம் போல ஈகாரமும் விளிச்சொல்லாக வழங்குகின்றது. அஃது இகர ஈற்றில் முடியும் சொற்களின்கண் அமைகிறது.

      தம்பீ, தேவீ, ... என்று அது தமிழில் இயல்பாகவே புழங்குகிறது. மேற்கண்ட அதே உபநிடதத்தின் முற்பகுதியில் ஈகார விளிச்சொல் வருவதைக் காண்க.

      தத்ரோங்கார பீடம் பூஜயித்வா த்ரா‡ரம் பிந்துரூபம் ததந்தர்க்கத வ்யோமரூபிணீம் வித்யாம் பரமாம் ஸ்ம்ருத்வா மஹாத்ரிபுரஸுந்தரீ-மாவாஹ்ய /...

      இதே உரைச்செய்யுளில் மாயாலŒமீ, தேவீ,... எனும் ஈகார விளிச்சொற்கள் இடம்பெற்றுள்ளதை அறிக. இவை சேய்மை விளி எனக் கூறப்படும். சுவாமீ, Òòã, ... ±ýÀÅü¨Èô §À¡Ä º¡Äô ÀÄ þ¾üÌ ±ÎòÐ측ðθǡÌõ.

      அகர ஈற்றில் முடிபவை அண்மை விளி எனப்படும். பெரும, அன்ப, நண்ப, மைந்த, குமர, ³Â, «õÁ, «ôÀ, ®º, þ¨ÈÅ,  ... போன்றவை அதற்கான தமிழ்வழக்குகள்.

      பகவற்கீதையில், முதல் இயலில் முதற்செய்யுள் திருதராட்டிரன் கூற்றாக வருகிறது. அது வருமாறு:-

தர்ம§‡த்ரே குரு§‡த்ரே ஸமவேதா யுயுத்ஸவ

மாமகாஹ பாண்டவாஸ்சைவ கிமகுர்வத ஸஞ்ஜய

-          அர்ஜுந விஷாத யோகம் : அத். 1 : செய். 1

இதில் வந்துள்ள ‘ஸஞ்ஜய’ என்பது அண்மை விளியாகும். அருச்சுணனுக்குப்

பாரதன் என்னும் பெயருண்டு. அதன் விளிவடிவம் ‘பாரத’ என வரும். பார்த்தன் என்னும் அவன் பெயர் ‘பார்த்த’ என்று விளிப்புப் பெறும். காண்க:

      யதா யதா ஹி தர்மஸ்ய க்ளாநிர்பவதி பாரத!

      .........................................................................

                              பகவற்கீதை : அத். 4 : செய். 7

ந காம்§‡ விஜயம் க்ருஷ்ண! ந ச ராஜ்யம் ஸுகாநி ச

கிம்நோ ராஜ்யேந கோவிந்த கிம் போகைர் ஜீவிதேந வா

-          அர்ஜுந விஷாத யோக: அத். 1 : செய். 32

‘க்ருஷண’, ‘கோவிந்த’ என்பவை அருச்சுணன் கண்ணனைப் பார்த்து

‘கண்ண’, ‘கோவிந்த’ என்று விளித்த அண்மை விளிகள்.

சேய்மையிலிருந்தால் அஃது ஆ என்று வரும். தமிழில், நண்ப என்னும் அண்மைக்கு நண்பா என்பது சேய்மையாகும். இந்த மரபே வடமொழியிலும் பயில்கிறது.

      விளிச்சொல் வகையும் ஓ என்பதும் ஒன்று. அம்மோ, அப்போ, ஐயோ, ... என்பவை பொதுவழக்குகள். அதன்படி பிரபு என்பது பிரபோ என்று வரும். மஹாபாஹோ என்பது தடந்தோள் உடையவனே எனப் பொருள்படும். காண்க:

      பகவந் பரமேஸாந பக்தி ரவ்யபிசாரிணீ

        ப்ராரப்தம் புஜ்யமாநஸ்ய கதம் பவதி ஹேப்ரபோ!

                              - ‚வராஹபுராணம்

     

      அஸம்சயம் மஹாபாஹோ மநோ துர்நிக்ரஹம் சலம்

        .................................................................

                          - பகவற்கீதை : தியானயோகம் : செய். 35

        சம்பு > சம்போ, அரகர  > அரகரா; அரகர > அரோகரா; அரகர > அரகரோ; சிவ > சிவோ, ... என்று காணப்படுகின்ற மற்றுள்ளனவும் இதில் அடங்கும். இவை தூய தமிழ்க்கொடைகள்.

      þùÅ¡È¡¸, ¾Á¢ú ¾¢ÃÅ¢¼ ¦Á¡Æ¢¸ÙìÌò ¾¡ö, ¬Ã¢Âò¾¢üÌ ãÄõ ±ýÛõ À¡Å¡½÷¾õ ¦ºóн¢Ò «È¢Å¡Ã¡ö ÅøÄ ¾Ú¸½¡Ç÷ «¨ÉÅÕìÌõ ´ôÀÓÊó¾ ÓÊÀ¡¸ «¨ÁžüÌ Â¡¦¾¡Õ ¾¨¼ÔÁ¢ø¨Ä ±ýÚ ¦¾Ç¢óЦ¸¡û¸.